Σε τόπους που παρουσιάζουν έντονη κλίση, και ιδίως στις περιπτώσεις όπου το τοπίο περιέχει κοιλάδες και ράχες, ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος συλλογής, επιβράδυνσης και εισχώρησης νερού στο έδαφος είναι η δημιουργία ενός φράγματος.
Τα φράγματα κοιλάδας είναι τα πλέον συνηθισμένα και αποδοτικά φράγματα, καθώς τοποθετούνται κάθετα στη φυσική πορεία των νερών από τις βουνοκορφές στις πεδιάδες. Αρκεί ένας καλός τοίχος για να συλλέξει πολύ μεγάλες ποσότητες νερού, το οποίο μπορεί έπειτα να ποτίσει τις υποκείμενες καλλιέργειες. Όμως η κατάχρηση αυτού του είδους φραγμάτων μπορεί να ξηράνει ποταμούς και να στερήσει το νερό από τα σημεία που το χρειάζονται περισσότερο – τις ράχες.
Τα φράγματα ράχης χρησιμοποιούνται σπανιότερα, και λόγω του κόστους κατασκευής τους (αφού πρέπει να αφαιρεθούν συνήθως μεγάλες ποσότητες χώματος για τη δημιουργία τους), και λόγω της χαμηλής αποδοτικότητάς τους (αφού συλλέγουν πολύ μικρότερες ποσότητες νερού από τα φράγματα κοιλάδων, λόγω του ότι το νερό εκ φύσεως απομακρύνεται απ’ τις ράχες). Είναι όμως πολύ σημαντικά για την αναζωογόνηση του υδροφόρου ορίζοντα και την αναγέννηση του οικοσυστήματος, αφού κατορθώνουν να ποτίσουν τα πλέον ξερά και κρίσιμα σημεία του τόπου, δηλαδή τις ράχες. Και τα δύο είδη φραγμάτων μπορούν να μεγιστοποιήσουν τη λεκάνη συλλογής τους όταν συνδυάζονται με χαντάκια (swales) που τρέχουν κατά μήκος μιας ισοϋψούς καμπύλης.
