Η περμακουλτούρα σκοπεύει να επανεντάξει τον άνθρωπο στο οικοσύστημα, θεωρώντας τον έναν επεμβατικό μεν, αναζωογονητικό δε παράγοντα στην εξέλιξή του – έναν φροντιστή δηλαδή του οικοσυστήματος.
Για να το πραγματοποιήσει αυτό ο άνθρωπος, πρέπει να μπορεί να έχει πρόσβαση στα σημεία που χρειάζονται τη φροντίδα του. Ο τρόπος με τον οποίο απεικονίζεται αυτό στο σχεδιασμό ενός χωραφίου είναι μέσω της διάκρισής του σε ζώνες, ξεκινώντας από αυτές που πρέπει να επισκεφτεί ο άνθρωπος πιο συχνά (το σπίτι του) και φτάνοντας σε αυτές που δεν επισκέπτεται παρά μόνο σπάνια (την άγρια φύση). Η έννοια των Ζωνών στην περμακουλτούρα περιγράφει στην ουσία μια πρακτική συμβουλή για την μεγιστοποίηση της απόδοσης των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων στο τοπίο. Οι ζώνες είναι οι εξής:
- ΖΩΝΗ 0: Το σπίτι – Το εναρκτήριο του καλλιεργητή
- ΖΩΝΗ 1: Ζώνη υψηλής επισκεψιμότητας, που περιέχει συνήθως γλάστρες, τον εντατικό λαχανόκηπο και τα αρωματικά της κουζίνας
- ΖΩΝΗ 2: Ζώνη μέτριας επισκεψιμότητας, που περιέχει συνήθωςτον εμπορικό λαχανόκηπο, τον οπωρώνα και τα κοτέτσια
- ΖΩΝΗ 3: Ζώνη χαμηλής επισκεψιμότητας, που περιέχει συνήθως καλλιέργειες σιτηρών και κτηνοτροφία
- ΖΩΝΗ 4: Ζώνη πολύ χαμηλής επισκεψιμότητας, που περιέχει συνήθως δέντρα ξυλείας και ανεμοφράχτες
- ΖΩΝΗ 5: Άγρια Φύση – Η δασκάλα μας
Η περμακουλτούρα δεν αποκλείει την περίπτωση απαλοιφής ορισμένων ζωνών (όπως όταν πρόκειται για ένα πολύ μικρό χώρο, όπως ένα μπαλκόνι), ούτε προϋποθέτει πως μια ζώνη χαμηλής επισκεψιμότητας δε μπορεί να βρίσκεται ακριβώς δίπλα σε μια ζώνη υψηλής επισκεψιμότητας. Είναι ένας μπούσουλας για το σχεδιασμό ενός τόπου, έτσι ώστε να αξιοποιείται όσο το δυνατόν καλύτερα η ενέργεια των κατοίκων του για το μέγιστο αποτέλεσμα.
